Hej w tym poście chciałbym napisać o zwierzętach wytępionych przez człowieka. A więc zaczynajmy.
***
Tarpany- to dzikie konie, które żyły w
Europie. Mniejsze, delikatniej
zbudowane tarpany leśne, które
żyły w środkowej i wschodniej
Europie, już w XVIII w, zostały
całkowicie wytępione. Silniejsze
i masywniejsze tarpany stepowe
utrzymały się do końca ubiegłego
wieku w stepach południowej Rosji.
Później zniknęły na zawsze.
Gołąb wędrowny- Jeszcze około roku 1800
miliony gołębi wędrownych żyło na rozległych
obszarach Stanów Zjednoczonych. Sto lat
później zostały bez reszty wytępione.
W sierpniu 1914 r. padł ostatni żyjący w niewoli ptak.
Papuga karolińska- W południowo-wschodniej części
Stanów Zjednoczonych jeszcze około 1850 r. żyły duże ilości
papug karolińskich . Chociaż już w 1880 r. uchodziły za gatunek
zagrożony, nadal na nie polowano. Na początku naszego stulecia
zostały całkowicie wytępione.
Dront dodo- był osobliwym dużym, niezdolnym do lotu
ptakiem. Na wyspie Mauritius nie miał żadnych wrogów
do czasu, gdy w XVI w. pojawił się człowiek. Już w XVII
w. gatunek został wytępiony. W XVIII w. zostały wytępione
2 pozostałe gatunki drontów z wyspy Reunion i Rodriguez
Kwagga- w ogromnych stadach zasiedlała
przed dwustu laty południowoamerykańskie stepy.
Razem z różnymi gatunkami antylop została bezlitośnie
wybita. W roku 1878 zastrzelono ostatni żyjący na wolności
egzemplarz. Ostatnie, żyjące w ogrodzie zoologicznym w Amsterdamie
zwierzę padło pięć lat później czyli w roku 1883.
Alka Olbrzymia- Dochodząca do 70 cm wysokości alka olbrzymia
była podobnym do pingwina , niezdolnym do lotu morskim ptakiem
żyjącym na półkuli północnej. Znajdujące się w swoich miejscach lęgowych
bezbronne ptaki były zabijane przez marynarzy i rybaków, którzy
zbierali ich jaja. Ostatnie dwa egzemplarze zabili rybacy w 1844 r. na
jednej z wysp w pobliżu Islandii.
Struś Madagaskarski – gatunek wymarłego nielotnego ptaka z rodziny mamutaków. Ten przedstawiciel megafauny mierzył 3 metry wysokości i ważył około 500 kg. Z czasem jego skrzydła w wyniku ewolucji prawie zanikły i przestał latać. Występował na moczarach Madagaskaru od plejstocenu do co najmniej 1000 roku. Nie wiadomo dokładnie, w którym stuleciu gatunek wyginął, wiadomo jednak, że mamutaki żyły współcześnie z ludźmi, a ich jaja były dla ludzi pokarmem.
Krowa morska – wielki morski ssak z rzędu syren, wytępiony przez człowieka w drugiej połowie XVIII wieku, najbliżej spokrewniony z diugoniami. Zamieszkiwał wody północnego Pacyfiku blisko azjatyckiego wybrzeża Morza Beringa.
Kaczka labradorska gatunek wymarłego ptaka z rodziny kaczkowatych. Występował niegdyś we wschodniej części Kanady i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Kaczka labradorska uważana jest za pierwszy wymarły gatunek ptaka na terenie Ameryki Północnej.
Kurobród Różnodzioby-Ptak ten żył w gęstych lasach Nowej Zelandii.
Tępiony ze względu na ozdobne pióra. Z tego między innymi powodu,
a także wyniszczenia środowiska naturalnego - wymarł.
Antylopa niebieska- Ta przepiękna antylopa ze skórą
koloru niebieskoszarego była rzadkim podgatunkiem czarnej antylopy.
Żyła w południowej części Afryki. Wytępiona przez osadników burskich.
Ostatni okaz zniknął w roku 1800.
Tur-
Był przodkiem bydła domowego. To dzikie bydło żyło w lasach Eurazji do roku 1637. Potem polowania i dewastacja środowiska doprowadziły do ich wymarcia. Ponownym krzyżowaniem udało się przywrócić światu zwierzęcemu podobną do niego formę zwierzęcą.
Moa olbrzymi-Ten duży ptak który nie umiał latać osiągnął wysokość 4 m i ważył około 250 kg. Kiedyś żył wespół z innymi gatunkami w Nowej Zelandii. Wymarł przed przybyciem na wyspę białego człowieka. Znaleziono jedynie szczątki szkieletu, dzięki czemu możemy być dziś zorientowani co do jego wyglądu i trybu życia.
wybita. W roku 1878 zastrzelono ostatni żyjący na wolności
egzemplarz. Ostatnie, żyjące w ogrodzie zoologicznym w Amsterdamie
zwierzę padło pięć lat później czyli w roku 1883.
Alka Olbrzymia- Dochodząca do 70 cm wysokości alka olbrzymia
była podobnym do pingwina , niezdolnym do lotu morskim ptakiem
żyjącym na półkuli północnej. Znajdujące się w swoich miejscach lęgowych
bezbronne ptaki były zabijane przez marynarzy i rybaków, którzy
zbierali ich jaja. Ostatnie dwa egzemplarze zabili rybacy w 1844 r. na
jednej z wysp w pobliżu Islandii.
Struś Madagaskarski – gatunek wymarłego nielotnego ptaka z rodziny mamutaków. Ten przedstawiciel megafauny mierzył 3 metry wysokości i ważył około 500 kg. Z czasem jego skrzydła w wyniku ewolucji prawie zanikły i przestał latać. Występował na moczarach Madagaskaru od plejstocenu do co najmniej 1000 roku. Nie wiadomo dokładnie, w którym stuleciu gatunek wyginął, wiadomo jednak, że mamutaki żyły współcześnie z ludźmi, a ich jaja były dla ludzi pokarmem.
Krowa morska – wielki morski ssak z rzędu syren, wytępiony przez człowieka w drugiej połowie XVIII wieku, najbliżej spokrewniony z diugoniami. Zamieszkiwał wody północnego Pacyfiku blisko azjatyckiego wybrzeża Morza Beringa.
Kaczka labradorska gatunek wymarłego ptaka z rodziny kaczkowatych. Występował niegdyś we wschodniej części Kanady i północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Kaczka labradorska uważana jest za pierwszy wymarły gatunek ptaka na terenie Ameryki Północnej.
Kurobród Różnodzioby-Ptak ten żył w gęstych lasach Nowej Zelandii.
Tępiony ze względu na ozdobne pióra. Z tego między innymi powodu,
a także wyniszczenia środowiska naturalnego - wymarł.
Antylopa niebieska- Ta przepiękna antylopa ze skórą
koloru niebieskoszarego była rzadkim podgatunkiem czarnej antylopy.
Żyła w południowej części Afryki. Wytępiona przez osadników burskich.
Ostatni okaz zniknął w roku 1800.
Tur-
Był przodkiem bydła domowego. To dzikie bydło żyło w lasach Eurazji do roku 1637. Potem polowania i dewastacja środowiska doprowadziły do ich wymarcia. Ponownym krzyżowaniem udało się przywrócić światu zwierzęcemu podobną do niego formę zwierzęcą.
Moa olbrzymi-Ten duży ptak który nie umiał latać osiągnął wysokość 4 m i ważył około 250 kg. Kiedyś żył wespół z innymi gatunkami w Nowej Zelandii. Wymarł przed przybyciem na wyspę białego człowieka. Znaleziono jedynie szczątki szkieletu, dzięki czemu możemy być dziś zorientowani co do jego wyglądu i trybu życia.